In veel diagnostische scans worden röntgenstralen gebruikt. Dit is bijvoorbeeld bij normale röntgenfoto’s het geval, maar ook bij mammogrammen en CT scans. Hieruit ontstaat een röntgenfoto die een relatief hoogenergetisch foton of lichtdeeltje is. Met licht kun je door het weefsel zien zodat je in het menselijk lichaam kunt kijken. Een MRI scan maakt echter geen gebruik van dit type straling. 

MRI maakt in plaats daarvan juist gebruik van magneten en radiofrequenties. Ze zijn helemaal niet schadelijk, wat bij röntgenstralen wel het geval is. In een MRI scan wordt dus een magneet gebruikt. Deze is zelfs zo zwaar dat het een auto op kan pikken. Dit is echter alleen het geval als deze gebruikt wordt in een standaard elektromagneet. Dit magnetisch veld wordt door de MRI echter op een heel andere wijze toegepast. 

In ons universum zijn er veel verschillende elementen. Er is echter niet één element dat zo veel voorkomt als waterstof. In elk watermolecuul zijn er twee waterstofatomen, terwijl water ook nog eens maar liefst zo’n 70 procent van je lichaam uitmaakt. Daarnaast is het belangrijk om te weten dat waterstof een enkel positief geladen proton heeft als kern. 

Deze protonen worden een magnetisch moment genoemd. In feite moet je het zien als een noord- en zuidpool. Ook hebben ze de neiging om te draaien rond de as, wat de aarde natuurlijk ook doet. Een MRI scan hersenen genereert een magnetisch veld dat ervoor zorgt dat de protonen worden uitgelijnd op een specifieke frequentie. Ook draaien ze rond. 

Daarnaast maakt een MRI nog van een secundaire magneet gebruik. Dit draait de moleculen naar nieuwe richtingen. Wanneer deze magneet uitgeschakeld is, worden ze nogmaals uitgelijnd. Hoe snel dit precies gedaan wordt, hangt af van het type weefsel waarin het molecuul zit. De radiofrequenties worden door spoelen die geplaatst zijn over je lichaam gedetecteerd. Een computer kan alles met deze informatie visualiseren. Hierbij kun je denken aan botten en zacht weefsel, maar ook aan organen, inclusief je hersenen en hart.

Terwijl je onder een MRI scan ligt, moet je stil liggen en je adem inhouden. Dit komt doordat de scans minuscule subatomaire bewegingen meten. De scan moet uiteraard nauwkeurig zijn, de bewegingen die niet veroorzaakt worden door het magnetische veld moeten daarom tot een minimum beperkt worden. Je moet hierdoor stil liggen, terwijl je soms ook je adem in moet houden. Zo wordt je MRI scan nauwkeurig!